♥ บทอ่านทำวัตร
สัปดาห์ที่ 22 วันศุกร์
♥♥ บทอ่านจาก บทเทศน์เรื่องความสุขแท้จริง
โดยนักบุญเลโอ ผู้ยิ่งใหญ่ พระสันตะปาปา (89)

♥ ไม่เป็นที่สงสัยเลยว่า คนยากจนบรรลุถึงความสุขแท้จริงเนื่องจากความถ่อมตนได้ง่ายกว่าคนร่ำรวย … ในกรณีของคนยากจน คนขัดสนทรัพย์สมบัติฝ่ายโลก ย่อมมีความอ่อนโยน สงบเสงี่ยม ส่วนเศรษฐีอาจเป็นคนเย่อหยิ่งได้ง่าย ...

อย่างไรก็ตาม มีเศรษฐีจำนวนมาก พร้อมจะจับจ่ายทรัพย์สมบัติของตน ไม่ใช่สำหรับเพิ่มพูนความเย่อหยิ่ง แต่เพื่อทำกิจเมตตา เขาคิดว่า กำไรมหาศาลของเขา คือจับจ่ายทรัพย์สมบัติสำหรับบรรเทาความทุกข์ยากของผู้อื่น

♥ คุณธรรมนี้ เปิดไว้สำหรับทุกคน ไม่จำกัดชั้นวรรณะ ... ทุกคนมีความเสมอภาคในน้ำใจ แม้ไม่ทัดเทียมกันในทรัพย์สมบัติฝ่ายโลก ... ความไม่เสมอภาคในด้านทรัพย์สมบัติฝ่ายโลกไม่ใช่อุปสรรค เพราะทุกคนมีความเสมอภาคในทรัพย์สมบัติฝ่ายจิต

ฉะนั้น ความยากจนที่มีความสุข คือการไม่ติดใจอยู่กับความรักสิ่งฝ่ายโลก ทั้งไม่แสวงหาที่จะร่ำรวยด้วยทรัพย์สมบัติฝ่ายโลก แต่ปรารถนาที่จะมั่งคั่งขึ้นในทรัพย์สมบัติฝ่ายสวรรค์

♥ นอกจากพระคริสตเจ้าแล้ว อัครสาวกเป็นพวกแรกที่มอบแบบอย่างแห่งความยากจนให้เรา ... แต่ละคนยินดีสละทุกสิ่งที่เป็นของตน เมื่อพระอาจารย์เจ้าสวรรค์ทรงเรียกโดยการกลับใจอย่างปัจจุบันทันด่วน บรรดาอัครสาวกเปลี่ยนจากเป็นชาวประมงจับปลา มาเป็นชาวประมงหามนุษย์

โดยแบบอย่างแห่งความเชื่อของเขา เขาได้พิชิตคนจำนวนมากให้มาปฏิบัติตาม และเป็นบุตรพวกแรกของพระศาสนจักรมีจิตใจเดียวและวิญญาณเดียว ... ในหมู่ผู้มีความเชื่อ เขาสละทรัพย์สมบัติและทุกสิ่งที่ตนมีเพื่อถือความยากจนโดยสมัครใจ ... เขากลับมั่งมีด้วยทรัพย์สมบัตินิรันดร และตามคำสั่งสอนของพระศาสนจักร เขายินดีที่ไม่เป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติฝ่ายโลก แต่มีทุกสิ่งในพระคริสตเจ้า

♥ ดังนั้น เมื่ออัครสาวกเปโตรเดินไปยังพระวิหาร มีคนง่อยคนหนึ่งขอทานจากท่าน ท่านตอบว่า “ข้าพเจ้าไม่มีเงิน ไม่มีทอง แต่ข้าพเจ้ามีอะไรจะให้ท่าน ... เดชะพระนามของพระเยซูคริสตเจ้าชาวนาซาเร็ธ จงเดินไปเถิด”

มีอะไรสูงส่งเท่ากับความถ่อมตนนี้ ... มีอะไรมั่งมีเท่ากับความยากจนี้ ... เปโตรไม่สามารถให้ของกำนัลตามธรรมชาติ แต่ด้วยคำพูด ท่านรักษาคนง่อยแต่กำเนิดให้หาย ... ท่านไม่ได้ให้เหรียญเงินที่มีรูปของจักรพรรดิ แต่ท่านได้แต่งภาพลักษณ์ของพระเยซูเจ้าขึ้นใหม่ในตัวคนง่อยคนนี้

♥ อาศัยทรัพย์สมบัติของขุมทรัพย์นี้ ท่านมิได้เพียงแต่ช่วยคนง่อยให้เดินได้เท่านั้น แต่อีกห้าพันคนก็ได้เชื่อคำเทศน์ของบรรดาอัครสาวกเนื่องจากอัศจรรย์ครั้งนี้

ฉะนั้น เปโตร ซึ่งเป็นคนยากจนไม่มีเงินให้คนขอทาน แต่ก็ได้ให้พระหรรษทานอย่างล้นเหลือ ...

เมื่อท่านรักษาขาของคนง่อยให้เดินได้ ท่านก็ได้ทำให้ทุกคนโลดเต้นด้วยความยินดีในพระคริสตเจ้า ♥♥

♥ (คัดลอกจาก หนังสือทำวัตร คณะคาร์แมลจันทบุรี) ♥

อ่าน บทอ่านทำวัตร ล่วงหน้าได้ที่ www.voicewithyou.com